Zaskakujące, jak przy użyciu techniki patchworku i dekonstrukcji młoda projektantka Darya Wierzbicka stworzyła kolekcję mocno sportową i użytkową. Asymetryczne drapowania, łączenia kontrastowych materiałów i odważne wycięcia odsłaniające ciało z jednej strony wpisują się w nurt sportswear, a z drugiej czerpią z estetyki początku XX wieku.
Wierzbicka inspirowała się twórczością szwedzkiej artystki Anny Uddenberg, która zasłynęła z rzeźb przdstawiających powyginane sylwetki kobiet, połączone z różnymi przedmiotami, takimi jak walizka, kanapa czy dziecięcy wózek. Oglądanie tak ekstremalnie zdeformowanych i uprzedmiotowionych ciał powoduje wręcz pewien dyskomfort, w przeciwieństwie do przemyślanej i świetnie odszytej kolekcji Wierzbickiej.
Projektantka nawiązuje też do okresu dojrzewania i seksualności, co ma swoje odzwierciedlenie w eksperymentalnych formach. Raz przeskalowane, innym razem ultradopasowane, podkreślające kształty lub wręcz przeciwnie, maskujące. Spodnie z absurdalnie niskim stanem odsłaniają wysokie majtki, staniki noszone są na wierzchu, zamiast pod spodem. Dziewczęce drapowania kontrastują z surowymi materiałami, spod asymetrycznej obszarpanej spódnicy wychylają się kolarskie spodenki. Legginsy wyglądają, jak stworzone do ćwiczenia na siłowni, jednak zestawione z dekoracyjnie pozszywanym i drapowanym topem błyskawicznie zmieniają funkcję.
Dla miłośników streetwearu powstały fantastyczne przeskalowane kurtki uszyte z łączonych materiałów. Większość elementów tej kolekcji jest przystosowanych do noszenia na co dzień, nie tylko na sportowo. Sama projektantka zamiast sneakersów założyła modelkom na nogi kowbojskie botki, dając zielone światło dla eksperymentów stylizacyjnych. Tę sztukę Wierzbicka wydaje się mieć opanowaną do perfekcji.
Polska moda, światowe trendy i aktualności z branży fashion 