Spodnie z nogawkami na zatrzaski, sukienki z gorsetowym wiązaniem, neonowe kolory i skarpetki w trumny – ta kolekcja mogła niejednego obserwatora wprawić w osłupienie. Czasy subkultur mamy już raczej za sobą, a to, co marka D00m3K zaprezentowała podczas KTW Fashion Week stanowi dziwny miks wszystkiego, czego byliśmy świadkami w ostatnich kilku dekadach: od gotyku, przez punk, aż po emo.
Energiczny krok modeli i modelek i przygnębiająca nazwa marki (doom z angielskiego to zagłada) stworzyły dość mroczną i niepokojącą atmosferę rodem z ciemnego klubu. Szerokie spodnie-bojówki i koszule z kontrastowymi lamówkami i stębnowaniami, w połączeniu z T-shirtami z nadrukami pajęczyn przywodzą na myśl lata 90. i ówczesną subkulturę metalową. To samo dotyczy sznurowanych sukienek z rąbkiem obszytym falbankami lub… czaszkami. Do tego dochodzą wspomniane już skarpetki zakolanówki z wzorem trumny. Dość pretensjonalne.
Jednak dopiero po dłuższym researchu okazuje się, że całe to zamieszanie ma swoje drugie, a nawet trzecie dno. Muszę tutaj przyznać się do swojej ignorancji – nigdy wcześniej o marce nie słyszałam i nie przyszło mi nawet do głowy wygooglować jej przed KTW Fashion Week. Jak się okazuje, za D00m3K stoi Sylwia Rochala, niegdyś prezentująca swoje kolekcje na nieistniejącym już łódzkim tygodniu mody, oraz Michał Niechaj, krytyk i kurator sztuki. W dwójkę postanowili założyć markę opierającą się na dekonstrukcji, zderzaniu ze sobą przeciwstawnych idei oraz mieszaniu subkultur i tym samym tworzeniu zupełnie nowej, inkluzywnej subkultury.
Ubrania tworzone są głównie z luksusowych materiałów pochodzących z nadwyżek produkcyjnych z Włoch. Dzięki wykorzystaniu gniecionej wiskozy, jedwabiu czy dzianin, ciuchy kojarzone z niechlujnym stylem punk nabierają szlachetności. Ponadto duet nie stara się na siłę wpasować w oficjalne kalendarze narzucające sezonowość – tutaj chodzi o to, by ubranie nie wyszło z mody czy nie znudziło się po jednym sezonie.
Podczas pokazu pojawił się też element performance’u – ubranie jednego z modeli zostało pomalowane farbą w spreju przez asystenta ubranego w biały kombinezon i maskę ochronną. Być może nawiązuje to do idei upcyklingu, jednak zbyt mocno pomysł ten przypomina kultowy już pokaz Alexandra McQueena z 1999 roku, kiedy to modelka stojąca na obracającym się podeście, ubrana w białą tiulową suknię, była ostrzeliwana farbą przez robota. Jest to już swego rodzaju moment ikoniczny w historii mody i wszelkie próby inspirowania się nim przypominają w efekcie zwykłe naśladownictwo.
Niemniej jednak D00m3K odnalazło swoją niszę, zdobywa sukcesy za granicą, a także wśród rodzimych artystów i performerów. Jest to moda dla przeciętnego człowieka niezrozumiała i trudna, jednak z pewnością przełamująca pewne schematy i unikalna.
Polska moda, światowe trendy i aktualności z branży fashion 